vrijdag 21 februari 2014

Focaccia met groensels

Ik ben niet van de tralala als het op avondeten aankomt.
Ik wil lekker eten
maar ik wil ook vooral het mezelf makkelijk maken.
 
Niks schaamrood op de wangen hier
of een ongemakkelijk gevoel
nu ik dat hier zo zwart op wil neerpoot.
 
Poeha,
ik heb daar geen goesting in.
Neh.
 
Dus als ik eens in de winkel passeer,
en ik zie daar iets dat het mij alleen maar makkelijker maakt,
dan zwier ik dat in mijn mandeke.
En grijns ik eens breed.
Al dan niet letterlijk.
 
Dus dit was ons avondeten.



Met niks meer erbij dan goed wat peper en zout,
wat pijnboompitjes,
en nog wat kruidsels die ik uit een potteke schudde.
 


Een portie extra voor de dag nadien,
in de plaats van bokes-met-choco,
tijdens de werkpauze.
 


En nog geen kwartier later hadden we eten.
 
Niet echt opvoedkundig perfect eten.
Maar daar ik na diverse pogingen het heropvoeden van vriendje heb opgegeven
heb ik niemand anders meer bij te sturen dan mezelf,
en ook dat is verloren zaak.
 
Dus al bij al geen problemen dus.
 


En weet ge wat?
Het komt bij op mijn lijstje 'lekker en kei rap klaar'
want er zijn zo van die dagen dat ge dat wel kunt gebruiken,
zo'n raprap eten.

zondag 2 februari 2014

Jaar 2, Les 11


 
Les 11 was die van de module chocolade.
Die van het enthousiast in chocolade wriemelen en ploeteren.
 
Het was de les van het smullen en smikkelen,
van elkaar pesten en plagen.
Van gepros en geprul.
 
Het was ook die les van de mokka pralines.
Van het proberen om geen voetjes te maken,
kijken of we de chocolade wel op temperatuur kregen.
En van nog meer snoepen tussendoor.
 
Les 11 was er eentje dat voor veel vieze was zorgde.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...