Feitelijk was het een beetje een 'oepsie' momentje.
Ik had alles in huis om rijstpap te maken.
Tot ik de koelkast opentrok en naar mijn laatste flesje melk keek.
Dat halfvol was.
Niet halfleeg he, ik ben een positieve madam.
En met een halfvol fleske van een halve liter.
Daar komt ge niet ver mee.
Dus ik trok andere kastjes open en vond soyamelk.
Vanille.
Die ik pertentoeval meegenomen had.
Dat heb je wanneer ze een verpakking veranderen.
Vanille hoort geen gele verpakking te hebben.
Geel = banaan.
En banaan is njammie.
Vanille is dat niet.
Voila.
Dus ik had vanille melk.
Ik bedacht dat banaanmelk misschien een kleine stap te ver was,
zelfs voor mijn doen.
Dus ik gebruikte volledig ditzelfde receptje,
want dat was vorige keer zo'n meevaller.
Buiten deze twee ingrediënten dan.
In plaats van volle melk dus lekkere soyamelk.
En in plaats van volle room,
lekker lichte soyaroom.
Sjakka !
Gewoon lactose-vrije rijstpap.
En dat allemaal zonder enige moeite.
Vreemd genoeg sprong mijne soya niet spontaan terug uit de kookpot,
of ontstonden er vreemde chemische reacties.
De boel was alleen grappig geel vanaf den beginne.
Vrij vanillerig ook.
Dus ik deed het iets rustiger aan met de toegevoegde vanille.
De room kon ik natuurlijk niet dik kloppen,
want zo gaat dan dan met light toestanden.
Maar ook dat bleek geen probleem te zijn.
Het resultaat was érg njammie.
Een aanrader dus.
Ook als je wel voldoende melk in je koelkast hebt klaarstaan.
Ziet er lekker uit, ideaal oepsie-momentje dus!
BeantwoordenVerwijderen