Sssssst !

Een zonnige dag in oktober,

de ideale moment om 1001 bloembollen de grond in te duwen,

wat een handen-knieënwerk is me dat jong.

 

We gingen de strijd aan met de allesoverwoekerende klimop die al langer dan nodig was blijven staan, en beslisten -ofteja: ik besliste-

dat we daar volgend jaar een zee van bloemen wilde.

En bumblebee-vriendje vond dat dik oke.

 

Dus er moest eerst gewerkt worden.

Mijn beslissing.

Mijn werk.

Zo gaat dat dan.

Die tuin... dat is meer en meer mijn gebied aan het worden.

Wie had dat ooit gedacht.

 

En dus,

enkele uren, zand everywhere en enkele stijve spieren later:

 



En o wee voor diegene die ze vroegtijdig uit hun winterslaapje haalt !

 

Eens benieuwd of die bloemenzee effectief zee-ig gaat zijn.

Of eerder een zielig plasje.

 

Wie zal het zeggen !