Voila, we hebben onze vullingen, onze biscuit en onze afwerkmiddeltjes.
Nu kunnen we met het échte werk beginnen.
Als je biscuit nu nog in de diepvries staat, is het hoog tijd om die er uit te halen ;-)
Mijn biscuitje stond niét te rillen in de koude, ik heb de vullingen en botercrème en biscuit allemaal op één dag gemaakt dus ik kan er direct mee beginnen.
Hier gaan we:
Het makkelijkste is dat je biscuit een dag op voorhand gemaakt is, zo zit je kapsel goed stevig in elkaar en kan je het makkelijker snijden. Maar gewoon enkele uurtjes in de koelkast is ook al voldoende ;-)
Het makkelijkste is als je een taartzaag hebt, om dit te gebruiken.
Een doodgewoon groot -en scherp !- broodmes werkt natuurlijk ook.
Ik veeg altijd met de rapte een keer of 3 op verschillende plaatsen met mijn botercreme op de rand van mijn biscuit, dan weet ik later perfect hoe ie terug op elkaar gezet moet worden.
Neem je taartzaag goed in de hand, pas je 'zaagjes' aan zodat je 2 mooie dikke lagen kan fabriceren, en dan gaan we aan de slag.
Zorg dat de pootjes op de oppervlakte staan (hier de tafel dus) en maak goede zaagbewegingen, niet trekken, maar écht heen-weer-heen-weer-heen-weer-...
Leg één hand op je biscuit en blijf volhouden ;-)
(dankjewel BumbleBee-vriendje voor de foto's, want hier had ik even mijn handen vol)
Voila, we zijn er door.
Neem voorzichtig met een spatel (of iets vergelijkbaars) je eerste laag er af en zeg ze opzij.
En dan laag twee net hetzelfde:
Geen schrik hebben dat je niet meer weet hoe ze juist op elkaar past, daarvoor dienen je 3 vegen botercreme op de rand.
Tandenstokertjes werkt ook, netjes boven elkaar steken in elke laag voor je ze uit elkaar haalt.
Maar ik prik niet graag in mijn biscuitje dus ik kies voor de 'veeg' ;-)
(ondertussen was BumbleBee-vriendje gaan lopen, dus had ik handen te kort om foto's te trekken)
Ik heb een spuitzak gevuld met botercreme, en een 'dijkje' gespoten langs de rand van de onderste laag.
Een dijkje vormt een bumper tussen je suikerpasta (die later over je taart komt) en je vochtige vulling.
Vochtigheid laat namelijk je suikerpasta uitlopen, zodat deze niet mooi blijft.
Met een dijkje kan je dit vermijden.
Dan haalde ik mijn bokkenpootjes-vulling boven, en vulde ik netjes de laag helemaal op.
Doe dat maar goed royaal, maar zorg dat je niet hoger komt dan je dijkje en mooi gelijk zit.
Ziet dat er niet heerlijk uit?
Leg voorzichtig je volgende laag op de eerste (kijk naar je 'veeg' !) en druk eventjes aan.
Spuit terug een dijkje met je botercreme.
Dit mag gerust een beetje buiten te rand komen, deze wordt nadien toch helemaal besmeerd met botercreme.
En opvullen met de citroenvulling.
(hier zie je het resultaat van BumbleBee-vriendje zijn mix-kunsten ;-) het gele papje is mooi egaal en zonder brokjes nu !)
Opgelet, deze vulling is zelfs na enkele uurtjes opstijven nog steeds vrij vochtig (bij mij toch) dus zorg dat je dijkje écht dicht is, of het loopt er uit.
Ook weer niet hoger vullen dan je dijkje.
En dan leg je daar je bovenste laagje op.
Duw het weer voorzichtig aan, en het vullen van de biscuit is gebeurd !
Viel dat een beetje mee? Ik probeer het zo duidelijk mogelijk uit te leggen, maar suggesties voor wat beter kan of duidelijker moet zijn altijd welkom !
Zet je biscuit nu maar even in de ijskast, dan kunnen we gaan afsmeren !
wat een jobke toch zeg !
BeantwoordenVerwijderenEn gij hebt gewoon een taartzaag in huis ! Daar had ik nu eens nog nooit van gehoord !