Mijn chocolade-cake-probleem

Ik maakte een chocoladecake.

Of dat was mijn plan.

Mijn Bumblebee-vriendje was weer 365dagen ouder geworden in één dag dus dan moesten de collega's iets lekkers krijgen om dat te vieren.

Geef nu toe,

als je die feiten zo achter elkaar zet,

dan is dat toch een zeer gemene denkwijze?

Maar bon.

Hier komt het recept:

- 250g melkchocolade in stukjes

- 200g boter

- 175g suiker

- 3 eetlepels bloem

- 3 grote eieren, gesplitst

- snufje zout

Verwarm de oven voor op 200°C, beboter een bakvorm.

Smelt de chocolade met de boter, de suiker en anderhalve eetlepel water. (au bain marie).

Zeef de bloem boven de kom, roer alles om en klop de eidooiers erdoor.

Klop in een andere kom de eiwitten stijf met een snufje zout.

Schep het eiwitschuim voorzichtig bij het chocolademengsel.

Verdeel het mengsel over de bakvorm.

Bak de cake 45 minuten op 200°C.

Laat eerst 15min afkoelen in de vorm,

stort dan uit en laat minstens 2 uur afkoelen.

Dus.

Ik legde alles mooi bij elkaar.

Boter en chocolade, gezellig saampjes.

De suiker kwam ook op visite.

Ondertussen kon mijn woodie-tje het harde werk doen.

Veranderde mijn inhoud van mijn pan in een drek.

Een beetje later mocht daar dan de bloem bij.

En had mijn woodie-tje haar werk goed gedaan.

Dan kon dat ook weer samen.

Een spatel ging toch makkelijker...

Mijn vormpje kreeg al een vetlaagje.

En dan ook wat vulling.

*zwier* de oven in.

Ik bedacht me nog...

'is 200° en 45min niet heel erg heet en heel erg lang?'

Maar ach, het was een betrouwbaar kookboek,

het zal wel juist zijn.

Na zo'n 15 minuten snifte ik eens in het rond.

Geen zalige cakegeur.

No ma'am.

Eerder een zalige verbrandgeur.

Dus ik grolde naar mijn oven.

En die grolde terug.

Dus ik duwde venijnig op wat knopjes

en haalde die temperatuur naar beneden.

Maar het kwaad was geschied.

Boy o boy...

Ik ging bijna stampvoeten van frustratie.

Bijna.

Dus ik legde dat dutsedezeke maar aan de kant.

Je weet dat nooit...

een volgende keer dat je daar naar kijkt kan dat misschien *ping* een pracht van een geurige cake geworden zijn?

Maar.

Ik ben een superwijf.

En na wat gemok en gemor...

Dat mijn Bumblebee-vriendje deed grijnzen.

De snoodaard.

bedacht ik dat ik gewoon een tikkel creatief moest zijn.

Ik had een cake.

Met zwarte randjes.

En een wakke binnenkant die niet genoeg oven gezien had.

Dus ik evacueerde die nog-vochtige-stukjes-cake naar een bakvorm.

En zwierde die terug de oven in.

De rest verdween.

Plots zo.

*hup weg*

Deze keer porde ik op de ovenknopjes tot deze 160° aangaf.

En daaaaaar was dan die heerlijke cake-geur.

Ook goed op tijd.

Dus toen zat ik met brokjes cake.

Lekkere, gare, chocoladecake.

Maar wel brokjes.

Wat kan een mens nu met brokjes cake doen?

Awelz.

Kijk !

Je zwiert dat in kleine potjes.

Beetje aanduwen.

En daar zet je dan framboosjes op.

Met wat chocolade-schaafseltjes er boven.

Een drolletje pudding erbij had ook nog een goed idee geweest.

Een muntblaadje er bovenop.

En me dunkt dat je dan een topper van een dessertje hebt.

Nu blijkbaar ook,

want het was rap weg en rap op.

Ben ik een superwijf of watte?

Dus volgende keer dat je zelf een mislukte cake hebt,

weet je wat je kan doen!

Oja!

Dankjewel dames van mijn facebookpagina voor de lieve comments daarzo,

bij deze zien jullie dan nu het eindresultaat ;-)