*zen* kroketjes

 Op woensdag eten wij frietjes.

Zelfgemaakte frietjes zijn de lekkerste zeggen ze.

Maar da's niet waar.

Dat is zoals pannekoeken.

Je kan ze zelf lekker maken.

Maar die van de mama of papa zijn toch stééds lekkerder.

Dus laten we even opnieuw beginnen.

*kuch*

Op woensdag eten wij frietjes bij mijn Bumblebee-ouders,

gemaakt door mijn Bumblebee-mama.

Voila.

Bij frietjes hoort wat bij.

Zomaar frietjes kan ook.

Graag zelfs.

Maar daar mag toch een ander smaakje bij.

Als dat smaakje in een krokant korstje zit

ben ik helemaal happy.

Van die gekochte-smaakjes-in-een-krokant-korstje zijn dat dan meestal.

En nu wilde ik dat eens zelf maken.

Weet je al over wat ik het heb?

Kaaskroketjes natuurlijk.

Dus ik haalde mijn ingrediënten bij elkaar.

Nu ja... de kaas lag nog te soezen in de koelkast.

Zo gaat dan dan,

je trommelt iedereen op

maar die kaas...

ho maar.

Het recept zei dat ik de eieren moest splitsen

en ik luister altijd naar recepten.

Dus ik deed braaf wat ik moest doen.

(poeha !)

Dan moest ik een deeltje van de bloem opzij houden,

voor later.

Boter smelten...

(boerenboter voor het beste resultaat... op de lijn letten? Daar doen we niet aan mee!)

Nu... ik ben niet zo'n fan van boter.

Of de walm van look zou er moeten afspatten, dan is het oke.

Dus ik roer van héél erg ver in mijn pot als ik dit soort papjes klaarmaak.

Ja dit ziet er vies uit.

Maar het is alleen maar bloem.

Want ik moest nu stilletjes aan  de bloem bij de boter kieperen.

Alsof die geur me dichter bij die pot ging laten staan...

 

Deze geur deed dat wel !

Wat heen en weer wezzeren* met dat deegje in die pot.

Ik moet toegeven dat ik dat wel leuk vond.

 

De melk mocht erbij.

Beetje bij beetje.

Welja,

goed voor de armspieren

en roeren met rechts is niet mijn sterkste vak.

Dus had ik na een tijd een lamme linkse arm.

En telkens ik dacht:

ja, nu begint dat er een beetje deftig uit te zien... moest er terug melk bij.

 

 

Blijven roeren tot spul begint te dikken.

Dus net wanneer je arm écht wel moe is,

begint het zware werk.

1500m gaan zwemmen voor je kaaskroketten gaat maken,

is misschien niet de slimste zet geweest.

Eitjes erbij.

Wat gul zijn met peper en zout.

Nota voor mezelf:

guller zijn met peper en zout

want het mocht wel wat pittiger.

*roereroere*

 

De soes-kaas was uitgesoest en mocht erbij.

 

En toen kreeg ik deze drek.

 

Bakplaatje met bakpapiertje erbij

.

*bloemp*

Dat was letterlijk het geluid dat het maakte toen het uit mijn kookpot stuiterde.

Uitsmeren maar.

Misschien moet ik hier ook maar toegeven dat ik er langer over heb gedaan dan nodig was.

Vond ik wel fijn,

zo heen en weer wiebelen met die rare substantie.

 

 

Na iets meer dan een uurtje was het helemaal koud en wat harder ook.

 

Kon ik het gaan snijden.

Moeilijk hoor...

grote porties?

Kleine porties?

Platte of toch maar vierkante?

Smalle of brede?

 

Schoonheidsbehandeling voor mijn kroketjes in wording.

Eerst een bloembadje, dat zet de poriën...euh... toe.

Een quick douchetje in het eiwit.

*hupakee*

Een maskertje van paneermeel.

Lekker *zen* op een rijtje.

Kamerjasje aan om lekker verder te soezen.

En om af te koelen en wat uit te harden.

Frietjes...

frietketel...

*pruttelpruttel*

Kroketjes...

frietketel...

*ook pruttelpruttel*

Geef toe.

Het zijn een stel verwende nesten,

die kaaskroketjes.

Badje hier,

maskertje daar

nu nog een oliebadje.

Ze kunnen het nogal hebben !

Maar jawelz,

het was lekker !

Oh...

en dat receptje?

Alstublieft

*wezzeren: bewegen, hier: roeren.

Smakelijk en alvast een fijn weekend iedereen !