De Peppa-taart, de versiering maken

*woehoe !!*

 

Dankzij de allerliefste Bakmadam

en ook een beetje dankzij mijn Bumblebee-vriendje naar wie ik eigelijk niet echt wilde luisteren...

heb ik een oplossing voor mijn blog-foto-klungel-pros-met-veel-gevloek-probleempje.

 

Bij deze vergt het me iets meer tijd,

die ik dan investeer om dan maar ineens iets nieuws uit te proberen,

maar we zijn terug on the rolll !

 

Bij deze ga ik dus lekker verder met mijn Peppa taartje tutorial.

Zonder gevloek en gesakker en wegspringende cursortjes.

 

Dankudanku Bakmadam !

 

Bij de Peppa taart waagde ik me voor het eerst aan versieren met royal icing.

Door eerdere voorzichtige stapjes met dat lopende,

shiny en plakkerige spul

deed dat nu enkele deurtjes extra open wat taartendecoreren betreft.

 

Wat is het toch fijn als je een volgende stap in je hobby kan zetten.

 

Ik zwierde dus gul met de bloemsuiker en het eiwitpoeder.

Voor het receptje kan je hier kijken.

 



 

Dan was het tijd om te doen waar ik al twee nachten van wakker lag:

Peppa maken.

Ooooo jee.

Als dat maar goed gaat aflopen,

tenslotte deed ik dat allemaal maar voor het eerst

en mijn B-plan was bijna onbestaande,

dus het mocht niet mislukken !

 

*1*

Ik rolde mijn lichtroze suikerpasta vrij dun uit

 

*2*

Met een klein rond uitstekertje wriemelde ik er een cirkeltje uit.

he, is dat even logisch, een cirkeltje met een rondeke... wie had dat gedacht?

 

*3*

 Ik rolde een iets donkerder gekleurd stukje suikerpasta even dik uit als mijn andere lapje,

stak weer met datzelfde rondeke een cirkeltje uit.

En ik legde dat in de plak van het lichte, dat ik er dus eerst uitprulde.

Kan je nog volgen?

 

*4*

Dan rolde ik daar voorzichtig over,

beetje in die richting,

beetje in de andere richting.

Zodat ik geen lijnen meer zag.

Dat moet vrij voorzichtig, zodat je van je rondeke geen ovaaltje maakt.

Want dan had je het niet moeten uitsteken met een rondeke.

 

Als je je nu afvraagt wat ik net gemaakt heb.

Awel.

Dit is het blozende wangetje van Peppa.

Ik wilde geen puil-wangetje.

Dat vond ik niet mooi staan.

Dus deed ik het zo.

Om moeilijk te doen.

 

 

Dan...

nu dat gelukt was,

kon ik verder gaan...

 

*1*

Ik haalde mijn Peppa tekening boven, die ik -niet lachen- recht van mijn laptopscherm overtekende.

Ik vergrootte eerst de foto met Word,

tot ie net groot genoeg ging zijn, en dan legde ik een blad op mijn laptopscherm

en tekende ik dat ding over.

Ik zei toch dat je niet mocht lachen!

Het werkt, zeker wanneer je geen printer hebt en je in noodzakelijke nood zit om dat spul op papier te hebben.

 Die tekening legde ik dus op mijn suikerpasta.

Met het wangetje gelijk aan het rondeke op de suikerpasta.

 

*2*

Ik duwde voorzichtig, maar toch met best wat druk de lijnen in de suikerpasta.

Ondertussen mocht ik met mijn hand niet leunen over de rest van de tekening,

 zodat ik geen bulten en wubbels duwde in Peppa's snoetje.

 

*3*

Dat ziet er dan ongeveer zo uit...

Dan nam ik mijn scherp mes en probeerde ik zo zuiver mogelijk het gezichtje uit te snijden.

 

*4*

Aan het nekje liet ik nog wat extra over,

ik was er nog niet helemaal uit hoe ik dat zou oplossen.

Maar toen zag het er dus zo uit.

 

En eerlijk is eerlijk,

toen wilde ik heel de nest bij elkaar grabbelen en toch maar aan dat twijfelachtige plan B beginnen.

Want zo ziet het er alles behalve mooi uit.

Maaaaaar !

't komt allemaal in orde !

 

 

Omdat Peppa een rood jurkje aan heeft op de meeste afbeeldingen die je kan vinden,

en ik best een extra accentkleur kon gebruiken op mijn roze taart

zocht en vond ik nog een stukje roze marsepein.

 

 

 Over de oogjes had ik ook lang moeten nadenken.

Zo van die uitpuilende oogjes,

met grote oogballetjes,

brrrrrr !

Dat zou dat lieve varkentje ineens een stuk enger maken.

Dus dat wilde ik niet doen.

 

Dus ik deed wat ik ooit eens bij mijn bumblebeetje deed.

 

*1*

Ik stak weer cirkeltjes uit met een rond uitstekertje

eentje dat exact even groot was als de oogjes in de tekening.

(danku Bumblebee-vriendje voor dat setje handige uitstekertjes !)

Ik wriemelde tot er twee kleine zwarte bolletjes op de witte rondekes zaten.

Die duwde ik een beetje plat.

Want anders gingen ze nog puilen.

 

*2*

Dan wriemelde ik nog veel harder voor twee innieminnie pietewietekleine witte puntjes op die zwarte platte bolletjes te krijgen.

Dat deed ik zo een keer of 5, tot ik content was.

 

*3*

Ik peuterde er de roze oogjes uit.

En vond dat heel erg sadistisch en not-nice van mezelf.

Maar 't was voor een goed doel...

 

*4*

Want toen ik de oogjes er dan voorzichtig inlegde,

zag het er allemaal al veeeel beter uit.

 

Ik haalde ook al mijn roze icing tevoorschijn,

die had ik gekleurd in een iéts donkerder tintje dan het snoetje van peppa zelf.

Met een bibberhandje en het puntje van mijn tong tussen mijn tanden

en ik moet eerlijk zijn: met een klein schietgebedje vooraf

ging ik over de contouren van Peppa.

 

*5*

Helemaal onnozel van contentement hoe dat zo goed meeviel,

liet ik toch maar die eerste kleur drogen voor ik aan het mondje begon.

 

Ik knipte de spuitzak ieeeets groter open

nog voor de tijd dat ik spuitmondjes in mijn bezit had

en nam een iets donkerdere kleur

en *hup* het mondje was er ook !

 

*6*

Met een rood dat zo juist mogelijk op het rood van de marsepein leek,

ging ik dan over de contouren van het kleedje.

 

Ziet ze er niet geweldig happy uit?

Die kleine Peppa.

 

Was ik blij dat ik dat arme ding niet verfrommelde toen ze nog maar juist gemaakt was !

Happy als ik was stalkte ik mijn bumblebee-vriendje tot hij 185 keer gezegd had dat het er inderdaad echt wel heel mooi uitzag,

dat het er niet eng uitzag met haar oogjes zo

dat het inderdaad wel erg goed gelukt was

en jaja, ik mocht er trots op zijn.

 

Ik weet zeker dat hij achter mijn rug met zijn ogen rolde.

Kan je het hem kwalijk nemen? ;-)

 

Niet makkelijk hoor,

het vriendje zijn van een taartenmadam.

 

De rest van de versiering en het afwerken van de taart is voor een volgende keer !

 

O... mag ik jullie iets vragen?

Is dat duidelijk zo met die foto's?

Beter of slechter?

Niet leuk om te lezen of juist veel beter?

 

(oeps... voelen jullie je nu ook een heel klein beetje als mijn bumblebee-vriendje toen?)