In het mooie wandelbos...

In het grote, wondermooie wandelbos

op een frisse maar klare herfstdag kan je erg vreemde dingen tegenkomen.

 

Je begint je dag met een genietende zucht,

gluurt eens even door de bomen naar het gladde glanzende water,

tot die koele wind je neus doet lopen..



 

Wanneer je je rept om deze terug te vangen,

want geef toe... lopende neuzen, dat is geen zicht,

struikel je pardoes over een kleine venijnige en krekelige tak,

waarbij je bijna met een *plof* met je snoet op de maaltijd van deze glibberige gladjanus neerkomt.

 

Oepsie...

sorry hoor,

eneuh...smakelijk eten !

 

 

En je krabbelt haastig terug op,

klopt de bladeren van je billen af en gaat terug op weg.

 

Na een tijdje hoor je wat water kabbelen,

van al dat gehots en gesjok door het bos

waarbij je nauwkeurig elke morrende tak ontwijkt

krijg je dorst !

Dus besluit je een gulzig sipje te nemen en dan maar verder langs het beekje te wandelen.

 

 

Hier en daar roep je een goededag en een steek je je mollige hand op,

wat zijn ze toch vriendelijk... die buren van je.

 

Maar je zou het bijna vergeten!

Je bent niet op pad voor de gezelligheid,

je bent op zoek naar een nieuw huisje!

 

Want zeg nu zelf...

hoe fijn het ook is dat je enkel je teen moet strekken om tegen de poep van je vuurvliegje te duwen wanneer je wil gaan slapen...

misschien is het toch wel wat krapjes aan het worden...

dan knusse huisje van je.

 

 

Dus.

Je besluit staat vast.

Je bent op zoek naar iets groters.

Niet te groot,

neenee.

En je wil ook zeker niet naar de drukte van het stad.

 

Zo'n flatgebouw als dit,

met lawaaierige loebassen boven je

en botterende babbelaars links en rechts

nee...nee.

 

 

Een ruime vila dan, zoals dit?

Oeh!

Dat zegt je wel wat...

 

Maar wie gaat die tuin doen?

Om nog maar te zwijgen van die enorme grasspriet die daar voor de deur staat.

Zo'n joekel seg!

Neenee...

toch ook maar niet.

 

 

Een beetje ontmoedigd sjok je verder.

Met je neusje naar beneden

en wat triestige oogjes.

 

Tot je ineens stram stijf blijft staan!

 

Hola !

Hier wilde je niet naartoe !

Snel schuifel je je vege lijfje achter een kastanje

en piep je schrikachtig om het hoekje.

*brrrr*

Hier danste de heksen vannacht !

 

 

Wegweg !

Snelsnel !

Huphup !

 

Na ettelijke snelle centimeters rennen klop je aan bij je Beste Vriend.

Verwonderd kijk je hoe ook het jongste zusje haar eigen huisje al heeft gekregen.

Welwel, dat heeft ze mooi gedaan.

 

Je vertelt je ganse avontuur,

nog met de bibbers op je lijfje.

En na een flinke drup honinglikeur en wel een hele halve-bes

(je weet wel? Een hele bes kunnen wij niet in één keer dragen!)

sta je terug kwiek aan de deur.

Tot ziens Beste Vriend !

 

Je gaat verder op weg door het grote wandelbos.

Na een tijdje bereik je de rand van het bos.

Wat is het hier rustig...

 

 

En daar...

daar zie je je droomwoning !

 

Het staat te stralen in de zon!

Snel kijk je heen en weer

je ziet geen lastige wipneuzige flushstaarten

die aan je dak kunnen komen knabbelen.

Geen spoor te bekennen van reusachtige reuzen met hun kwispelende keffers.

 

Jaja.

Dit gaat het worden.

Je nieuwe huisje.

 

 

Met een tevreden zucht stap je de ruime hal binnen...

je loopt door naar de snoezelruime,

kijkt door het venstertje

en ziet een mooie tuin met een vijvertje!

 

De vorige eigenaar is zelfs zijn bootje vergeten...

 

 

Helemaal enthousiast stuif je door de achterdeur terug naar buiten,

duwt het bootje met een puf en een grom het water in...

*hop* op naar een volgend avontuur !

 

Wat is het toch geweldig...

wonen in dat grote wandelbos !