De Bumba-taart: het tentje

Hebben jullie effekes?

 

Want hier komt een tutorial aan waar je toch wel een minuutje of 5 voor moet gaan zitten.

 

Zitten zeg ik u !

Dat verrekte ding heeft me bloed-zweet-tranen gekost om te maken

dus zet uw poep voor de komende 5 minuten

en vergeet vooral uw 'oooh's en 'aaah's niet achter te laten als commentaar.

Ik heb dat verdiend.

 

Voila.

Dat gezegd zijnde kan ik terug lief zijn.

*grote onschuldige ogen*

 

Wat bezielt een mens om zelf een tentje te gaan maken in suikerpasta?

Welja.

Een bumba taartje zonder een circustentje

da-kan-nie-eh.

 

Feitelijk wist ik niet zo goed waar beginnen.

Hoe maak je dat in godsnaam.

Deftige tutorials kon ik ook al niet vinden

en als ik ze al vond dan vond ik het resultaat maar niks.

 

Perfectionistisch?

Moi?

Neeeeeeeh !

 

Dus.

Voor iedereen die ooit voor hetzelfde probleem staat:

alstublieft,

dankuwel.

Graag gedaan.

 

En al de rest:

geniet gewoon van mijn geprul.

 

Wat heb je nodig

 

- een plastiek potje

- aluminiumfolie

- plakband

- verschillende kleuren suikerpasta

- een uitrolstokje

- een scherp mes

- een spuitzak met witte icing

- een tandenstoker

- een kleine ronde uitsteekvorm

- een dikke portie geduld

- véél tijd

 

*1*

Ik begon met de kast overhoop zoeken naar een geschikt potje.

Ik ging echt geen tupperware potje kapot knippen,

dus het werd een videe-potteke-van-de-lidl.

Ideaal, zo bleek.

 

*2*

Ik knipte er een opening in,

ter grootte van een bumba'tje.

Want als er iets is waar ik het van op mijn systeem krijg,

is het wel dat verhoudingen niet kloppen.

 

En dat potteke wikkelde ik in aluminiumfolie.

Een keer of 100.

Dan vormde ik mijn puntdakje ook met aluminiumfolie.

Laagje per laagje per laagje per laagje.

 

Kleine edit:

mijn bumblebee-zusje vroeg zich af waarom ik in godsnaam niet gewoon een kartonnetje als basis had gebruikt.

Zo slim was ik dus niet.

 

Daarbij vond ik mijn systeem beter.

Lees: ik vertik het om toe te geven dat het veel werk was.

Maar voel u vrij om het makkelijker aan te pakken.

 

Ik plakte alle scherpe randjes af met plakband,

tenslotte moest het toch een beetje beetje kindvriendelijk zijn.

En ook al mijn laagjes plakte ik vast met plakband.

 

Het propje aluminiumfolie,

glad getrokken met plakband,

gaf me een ideale basis voor het dakje.

 



 

*1*

Ik probeerde toen in één keer gans het tentje een laag suikerpasta te geven.

Niet doen.

Lukt niet.

Geeft enkel frustatie.

Dus ik besloot eerst het dakje een laag te geven.

*2*

En dat net onder het randje af te snijden.

 

*3*

Om nadien de rest even op een lapje te rollen en verder te bekleden.

 

Ik plooide het ook mooi naar binnen,

zodat zeker alle randjes glad en kindvriendelijk zouden zijn.

 

*4*

En hier was mijn basis !

 

 

*1*

Voor het dakje rolde ik twee kleuren suikerpasta uit.

Ik sneed partjes uit, en legde alles al klaar.

 

*2*

Om ze dan om en om op het dakje te kleven.

 

Ik gebruikte eetbare lijm,

je kan ook water of icing gebruiken.

 

 

*1*

Datzelfde deed ik dan op de zijkant van het tentje.

 

Probeer dat niet in een keer.

Zowel het tentje als de zijkant.

Uwe suikerpasta zal scheuren.

Niet vanaf het eerste moment.

Maar zo vlak na je 'ha !' riep,

 en een hooghartig,

zeer arrogant gezicht trok.

Doe het gewoon in twee stukken.

Uw partner zal u dankbaar zijn.

 

*2*

Dat geeft dan ongeveer zoietske.

Don't mind de randjes en de kantjes,

dat werken we nadien wel schoon af.

 

 

Tijd voor de gordijntjes.

Ik moest er een nachtje over slapen.

 

Ja jong,

zoveel stress

ik zwierde dat ding bijna meermaals door het venster.

Dus het werd een werkje van enkele dagen.

 

Maar dat gaf me voldoende tijd om uit te vissen hoe ik die gordijntjes wilde maken.

 

*1*

Belangrijk was dat ze wel even groot zouden zijn.

Dus ik sneed één vorm uit,

legde het dan op nog een plakje suikerpasta

en ging er dan rond.

Zo had ik zeker twee dezelfde gordijntjes.

 

*2*

Om een mooie ronding te geven,

liet ik ze wat uitdrogen, met een bolle vorm er in voor wat ronding.

 

 

Afwerken met wat icing

et voila.

 

Ik probeerde verschillende vormen

en maten

en manieren.

Maar feitelijk was het allemaal veel te veel tralala.

En het zou zo al druk genoeg worden op het taartje.

 

Dus het mochten details zijn,

maar nu ook niet overdreven.

 

 

Tijd voor dat dakrandje mooi af te werken.

 

Ik vond vroeger zo van die flipperflapper vlaggetjes wel heel leuk aan een circustent.

Dus dat mocht niet ontbreken aan mijn exemplaartje.

 

*1*

Eerst stak ik veel veel rondjes uit.

 

*2*

Waarvan ik dan een tipje af deed.

 

*3*

Een streep icing tussen de rand.

 

*4*

En priegelen maar.

Ze moesten niet allemaal netjes naast elkaar,

dat doen flipperflapper-vlaggetjes ook niet.

Dus het mocht wel wat effect hebben.

 

 

Kleine tip:

voor je de laatste 5 doet...

pas al eens een keertje aan,

zo kan je foeteren met de grootte van je rondjes,

zonder straks een halfje te moeten plakken omdat het ineens niet meer past.

 

 

Boven op het dakje was er ook nog wel wat werk.

 

*1*

Zelfs al heb je de partjes netjes proberen te leggen,

zo kunt ge dat niet laten he.

 

*2*

Dus ik zwierde er een zwabber icing op.

 

*3*

Een cirkeltje als basis.

Om dan met dezelfde rondekes-met-een-hoek-af een beetje te schikken en te spelen.

 

*4*

Terug wat icing,

een cirkeltje,

en volgende laagje rondekes.

Zodat je een klein dakje maakt.

 

 

Ik vond die gordijntjes nogal een fragiel deel,

dus ik liet ze helemaal uitharden voor ik er verder mee begon te friemelen.

 

*1*

Meer dan een streep icing en wat voorzichtige vingers was er niet nodig.

 

*2*

Hup het tweede er ook tegen.

 

en dan kon ik beginnen denken aan de afwerking ervan.

Want ik mistte zo nog wel iets.

 

 

Een vlaggetje.

Natuurlijk.

 

Zowat het simpelste van heel de boel.

 

*1*

Een mes en wat suikerpasta

dat geeft twee driehoekjes.

 

*2*

Driehoekje, tandenstoker met stukje af,

icing en nog een driehoekje.

 

Gewoon laten doen nu,

dat heeft wat tijd nodig om uit te harden.

En dan friemel je dat ferm op het dakje en klaar is kees.

 

 

 Laatste afwerkingen.

Ik maakte nog een randje voor de onderkant van het tentje.

Door een reep suikerpaste te nemen en er rondjes in uit te steken.

Zo kreeg ik een kartelrandje,

zonder al te veel moeite.

 

Ik maakte ook nog een bloemetje voor de gordijntjes wat fijner af te werken.

 

En zette het vlaggetje op zijn plaats.

 

Klaar !

 

Zit ge nog?

't was de moeite he,

toch?

 

Voor de andere tutorials van de bumba-taart kan je hier kijken.

 

En voor alle curieuzeneuzen die het op hun systeem krijgen omdat ik het eindresultaat nog steeds niet heb laten zien.

Geduuuuuuuld !

't komt er aan.

Beloofd.