Oeps... foutje !

Ik ging mijn biscuit zelf maken.

Helemaal.

Zelf.

Zonder mix dus.

Er stond:

eieren en suiker wit kloppen.

'Wit' stond er ja.

Dat had ik niet zo goed gelezen.

Dus ik dacht dat dit wel goed zou zijn...

Dat ziet niet wit he...

I know.

Ik besefte het pas toen ik er de bloem ook bij gekapt had,

en dat alles in mijn bakvorm aan het gieten was.

En ik dacht:

'maar tiens, dat is helemaal geen biscuit beslag, dat is zo waterig en raar?!'

En toen ging ik nog eens lezen.

Wit.

Stond er.

Duidelijk stond het er.

Maar soms wil je gewoon een beetje rap zijn zeker?

Puur voor de pette* (en omdat mijn oven nu toch voorverwarmd was)

zwierde ik mijn bakvorm toch de hitte in.

Na 10 minuutjes moest mijn wel-gelukte-beslag in die bakvorm en ook in diezelfde oven.

Dus haalde ik mijn foutje eruit.

En kijk wat ik had:

En het rook nog lekker ook.

Dus na wat wantrouwige snifjes en snufjes...

vond ik toch dat ik dat niet zomaar kon weggooien.

Tenslotte... eieren + bloem + suiker... én 10 minuten in de oven...

dat kon ZO slecht toch niet zijn?

Bumblebee-vriendje ging even zijn kerstig-gedrag er op botvieren...

En toen proefden we eens...

NJAM !

Da's verdorie lekker !

*proest*

Een kleeeeein tikkeltje minder bloem,

en het was helemaal goed.

Dus als je iets omelet-koek-achtig wil maken,

dan weet je nu hoe je dat moet doen ;-)

*pette = plezier, fun

Trouwens... ook Bumblebee-zusje vond het lekker !

Dus het was niet onze koppigheid die deed alsof het eetbaar was.

En we hebben niet moeten weggooien hoor,

alles netjes opgegeten.

Zo zie je maar...

ook kleine foutjes kunnen nog lekker zijn ;-)