Van de week zat ik in de auto, op weg naar mijn werkplek.
Lucky me moest pas na de middag aanwezig zijn
zo af en toe kan dat toch wel eens deugd doen om dan heel je voormiddag te verpatsen,
al klikkerdeklikkend op dat w w w... om dan 5 minuten voor je moet vertrekken in paniek de borstel door je ragebol te halen en twee verschillende sokken aan te zwieren.
Fin, terug naar die auto.
Ik ben één van die mensen die je heen en weer ziet wippen in dat vierwielige voertuig... op -of naast- de maat van de muziek. Luidkeels en met overdreven opengesperde mond en neusgaten.
Dat deed ik op die moment dus ook.
Tot ik uit het centrum reed, weg van de hoge, dicht op elkaar geplakte huizen,
en toen was het plots gedaan.
Er zijn meerdere redenen waarom ik zo plots zou stoppen met mijn bezigheid van dat moment.
- omdat ik besef dat iemand me zeer intens (lees: geshockeerd) zit aan te kijken
- omdat ik *puut* op mijne rem moet gaan staan, om een of ander onbenul te laten oversteken dat niet wijs genoeg is om die grote, witte, brede strepen te gebruiken die 20m verderop op de grond geplamuurd zijn
- omdat ik in een flits er aan denk dat ik iets belangrijks vergeten ben thuis (zoals dat levensnoodzakelijke kleine roze spulletje met een schermpje dat me s' morgens op tijd wekt, en in contact brengt met de sociale wereld, zo nu en dan)
-...
Geen van bovenstaande was van toepassing.
Ik stopte plots met...euh... raar doen... omdat ik ineens een volle vlaag ZON in mijn winterswitte snoet kreeg.
Met verbaasde en tranende ogen (bye bye zorgvuldig aangebrachte concealer, hallo wallen!) keek ik dan ook maar eens verder in het rond.
Jaja.
Geen regen.
Geen sneeuw.
Zo hier en daar al ontluikende plantjes en fris groen.
HET IS LENTE BEGOT !
 |
| een fleurig fris kiekje van één van onze vensterbank bloemetjes ! |
Ofteja... zo ziet het er toch uit ;-)
Dus op slag zzzzzoemde ik mijn venstertje van mijn mini-vierwielertje open en ademde ik...
een vlaag stadse lucht in...
gepekeld met die njammie geur van een boertige boer die het fijn vond om mijn 'jippie' moment te vergallen door nét voorbij te rijden met zijn welruikende lading weet-ik-veel.
Ik zzzzoemde maar rap mijn raampje terug dicht.
Eigelijk was die frisse lucht toch ook niet zo best voor mijn snotvalling.
Dacht ik zo.
De rest van de rit drukte ik mijn bleke linkerkaakje bijna nonstop tegen het glas,
richting de zon,
om zoveel mogelijk warmte te absorberen.
Om dan te arriveren op de werkplek in kwestie.
En met een spijtige blik richting blakende zon lichtelijk schoorvoetend de schuifdeuren binnen te stappen...
om de rest van de dag te vertoeven in wittig kunstlicht en een droge airco'ishte omgeving.
Poor little me.
Heerlijk he, die zon! Dit weekend schijnt het ook echt lente en warm te worden. Tijd voor de zomerjas!
BeantwoordenVerwijderenDie eerste lente zon is écht zalig !
VerwijderenGenieten maar ;-)
Hier is het vandaag ook zalig weer... en ik vind je post echt super leuk om te lezen, echt geweldig :-)
BeantwoordenVerwijderenPs: gisteren zal ik tot 23uur volop bezig met handwerken, toen was het klaar en ben ik gaan slapen, dus ik haal de tijd waar ik hem vinden kan :-) Maar niet verwonderlijk dat ik mij dan vaak moe voel natuurlijk :-)
Dankjewel ;-)
VerwijderenHaha, ja dan is het een beetje normaal dat je niet uitgeslapen bent, maar het handwerken is ook zo fijn, toch?
Blijf vooral zo bezig, ik vind het super om al je creaties te bewonderen !
Het is heerlijk weer geweest vandaag..
BeantwoordenVerwijderenheerlijk in de tuin gezeten met me vilt werkje.. en kids zaten heerlijk om me heen te spelen..
Wat een mooie foto heb je gemaakt.. zijn prachtige bloemen.. ik kan niet wachten tot ze in me tuin in bloei staan!!