woensdag 29 januari 2014

Zalm met philadelphia


Dat wij pasta-vretertjes zijn dat is wel algemeen geweten denk ik.
Zo niet, dan nu wel.
Bon.
 
Soms dan ben ik lui
regelmatig
en dan klik ik in het rond op mijn blogje
da's een gemak jong, zo al uw recepten op klikbereik !
en dan denk ik 'tiens, dat is lang geleden dat we dat gegeten hebben'.
En voila.
 
Wat eten we vandaag?
Zalm met philadelphia.
Geen limoen deze keer,
wel een citroentje.

 
En of ge daar nu groene of gele zure dinges op legt,
blijft lekker !

zondag 26 januari 2014

Jaar 2, Les 10

 
 
Les 10 was die van het examen.
Die van de plattekaastaarten en bavaroistaarten.
Van de hagelslagvlechten en het kempische brood.
 
Les 10 was die van schorten tussen de mixer,
van uitschuivers zonder erge resultaten.
Dat was die van weinig stress maar heel veel lachen.
 
Dat was de les van de slagroom te hard kloppen,
van dotjes leren spuiten met een rond kopje.
Van gedwongen worden met de bunzebrander de vormen te lijf te gaan.
 
Les 10 was er eentje om te onthouden.
 

woensdag 22 januari 2014

Chocolade-tulband-cake

Ik kreeg vorige kerstmis,
niet degene die net passeerde, maar die daaaarvoor
mooie bakvormen cadeau van mijn bumblebee-ouders.
Dus die moest ik eens een keertje grondig uittesten !
 
Ik bakte deze cake.
Niet heeeeelemaal wat het moest zijn,
het recept rammelde en kletterde wat aan verschillende kanten.
Maar uiteindelijk was het resultaat niet slecht,
mits wat toevoeging van melk en wat minder bloem.
 
Beetje vast en zwaar,
en de afwerking maakte het boeltje er niet lichter op.
 
Maar omnomnom zo lekker !
Kijk je even mee?
*Send* rechtstreeks extra celletjes richting je achteronderkant
gewoon al door ernaar te gluren.
 






Wel een voordeel aan het receptje?
Ze kwamen met een *klots* en een *floep* gewoon hun vorm uit.
Dat is wat je moet hebben,
anders sta je onnozel lang te shaken met je bakvorm in je handen.
Doe-nu-niet-alsof-ge-dat-zelf-nooit-hebt-moeten-doen-eh !
 
Ik werkte mijn lieverdjes af met glazuur.
De ene al wat chocoladeriger dan de andere.
Eentje met nootjes, eentje met roze sprinkels en eentje met chocoladeschilfers.
 
Ze zagen me graag komen,
de collega's
en de schoonfamilie
en de bumblebee-familie.
 
Die laatste iets minder,
volgens mij loopt die zoete holle tand al lichtelijk over ondertussen.
 
Schol !
 


zaterdag 18 januari 2014

Op mijn boekenplank: Groenland 1

Ik ben helemaal into Bartel van Riet.
Hoewel ik moet toegeven dat ik hem liever lees dan op tv zie.
Maar dat kan mijn eigen gekke zelve zijn,
mensen zijn steeds leuker in een boek.
 
Bartel wie? Hoor ik je nu denken?
Awelz,
den Bartel van deze boek he.
 
 
Lekker echt he, op de ruwe steen, met groene randjes en al.
Dat mag, zegt den Bartel.
Dan wel geen mos, maar eerder loopmunt, maar hey, dat zijn details.
 
Had ge nu een jaar geleden gezegd dat ik een boek over tuinieren, moestuinen of plantsels zou kopen,
ik zou je gek verklaard hebben.
 
Want ik heb geen groene vingers, en dat was een volledig aanvaard niet-talent van mezelf.
En minder lang geleden:
 
Allez bon,
nu we het er over eens zijn dat ik een complete troela-der-groensels-en-bladsels-en-plantsels ben,
kunnen we verder.
 
Ik kocht dus Bartel zijn boek.
En zoals steeds steek ik daar mijn neus zo snel mogelijk in,
figuurlijk en soms ook letterlijk.
Als het een goed boek is, dan blader ik daar eerst eens een keer vluchtig door,
om dan interessante stukken te gaan lezen-lezen.
 
Als het een heel goed boek is,
dan weet ik al na een snelle kijk dat ik gewoon vanaf het begin ga beginnen en voor mezelf de pret niet ga bederven door te gluren op voorhand.
Of zoals sommige mensen doen: van achter naar voren lezen.
Ik noem geen namen.
Mensen die zich aangesproken voelen mogen zich steeds komen melden.
 
En dan soms.
Soms dan weet ik in de winkel al voldoende,
dan jump ik op en neer
kwispel ik bijna van contentement
en wil ik feitelijk gewoon in de winkel-auto-file-voor het rood licht-voor ik de deur open doe-en voor ik de boodschappen uitstal en wegsteek gewoon dat boek vastnemen.
Dan laat ik het ook niet meer los.
Als in.
Raprap eten en hup verder.
Raprap afwasje en hup verder.
En zelden, bijna nooit zelfs,
mag een boek me mee vergezellen op de werkvloer.
Voor in mijn pauze.
 
Lang verhaal kort.
Dit was zo een boek.

Gluren jullie even mee?
 


Wat mij zo aanspreekt in het boek, buiten de inhoud dan, is vooral de schrijfstijl.
Grinniken en lachen, proesten en kuchen,
en toch regelmatig eens 'oepsie, want even een herkenbaar momentje'.
Heerlijk gewoon.

Het boek start met een kleine wegwijs in tuingereedschap,
geen saaie opsomming en een ganse lijst om mee naar de Aveve te gaan rennen,
maar wel een woordje uitleg met wat tips waar je op kan letten bij een aankoop of bij het onderhoud.

Door gans het boek kan je de tips van Bartel vinden,
soms verklapt hij mooie combinaties van bloemen,
dan weer een weetje over grassen,
of een anekdote, een grapje, een opsteker,..
Fijn !

Wat mijn aandacht ook direct trok was dat het steeds mensentaal is,
hoe mooi al die latijnse benamingen ook zijn,
daar ga ik een tikkel tureluurs van slaan, een boek vol van die troep en ik lees niet meer verder.
Hier dus niet.
De nederlandse benamingen van elke bloem, plant, struik, boom of grassoort,
net zoals je die in de winkel gaat kunnen vinden.
En mensen die toch de latijnse blabla willen?
Die vinden achteraan in het boek,
netjes alfabetisch zoals dat dan hoort,
een mooie lange lijst.

Mooie foto's,
grappige verwoordingen,
superveel weetjes,
heel veel bloemen, planten en bomen met een woordje uitleg over hun onderhoud, de beste manier om ze te planten en ook nog eens met wat je ze mooi kan combineren.

Niet onbelangrijk: de knappe lay out van het boek,
dat zijn zo van die boeken,
dat leest als een trein,
maar iets opzoeken gaat ook vrij makkelijk door de goede verdeling van de hoofdstukken.

Bomen, gras en een stuk moestuin (met groenten, fruit én kruiden)
niet te vergeten het deel waarin we even mogen relaxen
en achteraan ook nog een leuke lijst met adresjes om nog meer in de groene sfeer te komen.

Een beetje van alles, en van alles een beetje.
Is dit het ideale boek ofwatte?
Een stevige papieren cover,
leuk formaat,
geen glossy glossy papier maar plezant spul.
Leuke onderverdelingen in de hoofdstukken, fijne lay out.
Knappe foto's.
Wat moet een mens nog meer hebben?

Groenland.
240blz
19.95euro.

En tis elke cent waard.

 
 

dinsdag 14 januari 2014

Een jarig overzichtje van 2013

Wohoow, we zijn ondertussen al 2014 ingevlogen,
volle vaart en zonder al te veel rust en stilte.
 
Dus ik vond het wel eens tijd om over mijn schouder te piepeloeren naar mijn afgelopen blogjaartje.
En zoals vorig jaar
verschoot ik nu ook best van het resultaat.
 
Klaar voor?
Want ik ga jullie bombarderen met een linken-nest, dat ge niet weet waar eerst loeren.
Dit waren mijn top tien posts van afgelopen jaar:
(neehee, niet van 'altijd', die kan je rechtsbeneden vinden, wél van de geschreven krabbels van 2013)
 
Op een straffe 1ste plaats:
 
 
Hoe kan het ook anders.
Ik hield jullie in spanning, en vond het zelf nog veel spannender.
Zelfs toen de uitslag bekend was, vertikte ik het nog om een woord te lossen
en pestte ik jullie nog een beetje verder.
Om uiteindelijk, nadat Alfonsiene haar cadeautjes had uitgepakt, zodat ik het niet vroegtijdig voor haar zou verklappen,
Zo fijn jong !! Ik moet dat nog eens doen !!
 
Op een knallende 2de plaats:
 
 
Potvernondedekke wat was dit een kreng om te maken !
Maar wat hebben jullie hier dikwijls naar gekeken,
en wat was de kleine kapoen in kwestie toch zo happy met zijn taart mét tentje
dus het was al het gevloek en gesakker meer dan waard.
Een bumba taart, daar hoorde een tentje op, dacht ik zo.
Maar zoals nogal dikwijls denk ik dat nogal rap,
zeker als het over taart gaat.
 
Op een fikse 3de plaats:
 
 
Ja hoor, jullie zijn gék van taarten.
De bumba taart was een succes !
En als dat dan in een mini-versie is,
met schattige dotjes en sterretjes, dan smelten jullie helemaal weg.
Weetje: dit was zo ongeveer de eerste keer dat ik effectief icing op een taart gebruikte,
en zeker wist dat het in orde ging komen ;-)
2013 was het jaar van de icing.
Met de koekskes.
En de taarten.
Yeah baby, er is nog werk aan, maar ik ben niet meer bang van dat sticky spul !
 
Op een verrassende 4de plaats:
Jawadde, ik begon 2013 op een geweldig georganiseerde manier.
Wetende dat het een jaar van chaos zou worden,
zei ik tegen mezelf heel straf en streng:
'neen ! ge gaat uw controle niet verliezen dit jaar!!'
Jawadde.
Ik hield het vol, en vol, en toen schudde mijn vriendelijke werkgeven zowat het enige stabiele dat ik nog overhad ook nog eens met een glimlach door elkaar,
en toen was het gedaan met het georganiseerde.
Gaarne zou ik zeggen dat beterschap op komst is,
maar nope. De werkgever staat alweer klaar met een heuse glimlach, ready om te schudden.
'twasgoegeprobeerdhe...
 
 Njammie 5de plaats:
de spritskoekjes.



Dat jullie van koekjes houden, dat is al eerder bewezen.
Meermaals, vele keren, en nog meer dan datte.
Maar deze lieverdjes stonden in de top 5 van afgelopen jaar.
En ze zijn lekker ook.
Dippedip in de chocolade,
want met chocolade is altijd alles beter
en snoepen maar !!

Op een nipte 6de plaats.
De bumba taart: eindresultaat.



Jaatjaatjaat.
 Deze moest er ook in. Nipt op de 6de plaats... enkele klikjes weg van een 5de plekje.
Een heel gepriegel en gepros,
maar daar worden we net zo vrolijk van, toch?

Verdiende 7de plaats:
Tutorial: gerezen bladerdeeg.



Ik ging op les en leerde hoe ik bladerdeeg moest maken.
Al die horrorverhalen,
baaaah niks van waar jong !!
En dat bewees ik in een tutorial.
Nu de tijd vinden om nog eens te toeren en te draaien en te keren,
en dan leer ik jullie allen hoe deze en deze en deze njammie koeken gemaakt kunnen worden.
Piece of...bladerdeeg !!
 
Een geletterde 8ste plaats:
De letterkoekjes.

 

Neenee, niet die sinterklaasachtigekoekjes,
maar echte koekjes met echte lettertjes op.
Ik ontdekte dit jaar dat mijn icinghandschrift beter is dan mijn botercreme of chocoladehandschrift.
Oja, dat maakt verschil, zeker weten.
Ik viste uit wat mijn beste consistentie van icing was,
en hoe ik die kliederige troep voor mij iets makkelijker kon maken om mee te werken.
Ik klungelde ook nog wel,
meermaals.

Op een voorlaatste, 9de plaats.
Gehaakt babydekentje.



Ik zou het al bijna vergeten,
mijn fleurige en kleurige dekentje voor een toekomstig baby-bee'tje.
Hola neen, er zijn er nog steeds geen op komst. Maar den deken ligt alvast klaar.
Ik maakte er ook nog een ander,
voor een ander beebje.
En ik haakte nog wel meer spulletjes.
Ola, het begint terug te kriebelen...
waaaaar is die haaknaald !

Op de laatste plaats van mijn top 10 postjes van dit jaar.
Ons peperkoekenhuisje.



We hebben een grote stap gezet afgelopen jaar,
en jullie leefden allemaal heel erg mee.
Zo fijn om jullie bemoedigende woorden te lezen,
en te kunnen kletsen over al dat stof en gedoe,
het missen van een hobbyplekje,
en zo af en toe een gezonde frustratie te kunnen uiten.


Zo ! Dat was mijn top 10 aan postjes van dit jaar.
We vliegen er weer in voor een nieuw blogjaar,
ik heb zoveel leuks klaarstaan voor jullie.
Vele projecten zijn al eventjes aan het rondhippen en hoppen,
wachtende op de laatste hand of een momentje tijd.
En soms heb ik gewoon heelder foto reeksen die gewoon nog een woordje nodig hebben...
maar die tijd he... dat vliegt zo snel vooruit !

2013 was een blogjaartje met ups en downs.
Met wekenlange stiltes.
Ik wil jullie allen bedanken om te blijven lezen en me zo te steunen.
Dankjewel !!



donderdag 9 januari 2014

Jaar 2, Les 8

 
 
Les 8.
Dat was die van de pralinkoeken.
En van de anglaisen met appeltjes.
 
Maar twee foto's is teveel van het goede,
dus gaan we voor de leukste.
 
Les 8 was er weer eentje van te laat komen.
Dat was die van volleerd bladerdeeg toeren alsof je heel je leven niets anders deed.
Dat was die van tetteren en kwebbelen.
 
Les 8 was er eentje om op te snoepen.
En van een lange pauze.
 
Les 8 was die met de 185 appeltjes.
Die van de afdekgelei die wel heel erg grappig trilt als je er mee heen en weer wiebelt.
 
Les 8 was die van de koffiekoeken.
Dat valt altijd mee als je de volgende dag thuisbent.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...