Leutig lammetje van suikerpasta

Zoek u ne keer een lammetje op. Hoe ga je die stekkepootjes fabriceren voor op een kindertaart huh? En daarbij, waarom zou je daar de moeite voor doen, als je eigelijk enkel maar wil dat iedereen naar dat koddige koppie'tje kijkt en 'moh' zegt?

Na wat gezeil op de www-wateren vond ik een heerlijk voorbeeld, dat ik ondertussen alweer kwijt ben, dat heb je als je achterloopt met je blogs, dus als iemand zijn verloren schaap ziet, geef een gil dan zet ik de link naar je site erbij.

Ik inspipikte het lammetje dus. Een stel zwarte pootjes, een peervorming zwart kopje,

twee grote onschuldige oogjes, een ploefstaartje, twee ronde oortjes en een dik wit lijfje.

 

Laat je hoofje, pootjes en lijfje al uitharden, de details kunnen best nog wat plooibaar zijn, dit werkt makkelijker. Frummel wat met de oortjes, pootjes op juiste plaats, kopje ondersteunen tot de icing-lijm zijn werk doet, staartje niet vergeten (my god, dat staartje is zoooooho cute!) en klaar !!

Is ie niet schattig? Klein, mollig en cute. Beter dan zo'n vel-over-been-skinny-schaapbeest, toch?

Hoja... dit schaapje kon je terug vinden op mijn tractor tom taartje.



Review haaknaalden

Het heeft wat te zeggen... de haaknaald. De oude, onverslaanbare versie, of een flashy trendy exemplaar.Wat is jou voorkeur?

Geef toe. Het nieuwe exemplaar ziet er fun uit. En dit is er dan nog maar eentje. Je zou ze gewoon gaan verzamelen om in een glazen potteke te zetten en naar te kunnen kijken.
En boeketje haaknaalden, allemaal verschillende kleurkens.
Geen water of voedingstoffen nodig, verwelken niet als ge ze in de zon zet.
Ideaal.

Liever subtiel en iets minder kleurig? Tja, dan is die 'gewone' haaknaald meer je ding.

Ik heb dat zo eens voor mijn lens gehouden. Ook hier zie je wel wat verschillen. De blitse is wat meer 'bot', minder 'gestyled' aan het kopje. En vooral minder glossy.
Verschil tijdens het haken? Nihil. 
Of toch geen verschil dat ik voel met mijn half-wak-ervaren-handje.

Gevoel van vasthouden dan. Ja kijk. Ik haak links. Dat zei ik al eens eerder. En blijkbaar is dat reden genoeg om zo een klein fijn dun ding lastig te vinden. Dat glibbert in je vingers. Je krijgt krampen na enige tijd haken.
En de haaknaald heeft de neiging om te gaan draaien in je handen, waardoor je automatisch meer druk gaat zetten, en dus nog sneller krampen krijgt.

Het blitse model dan. Het dwingt je om op een bepaalde manier de haaknaald vast te nemen. Dit is wennen. Want ik doe dat blijkbaar altijd een beetje anders. Voordeel: je naald draait niet tussen je vingers, je hebt veel grip. Zelfs in een heel dunne versie, zoals deze, heb ik veel minder kracht nodig om het glibberigeglijdenderhaaknaalden tegen te gaan. Handig !
Nadeel: zo af en toe dan friemel en wroet ik met mijn haakwerk, en dan wil ik mijn haaknaald anders vastnemen, en dat kan nu dus niet zo goed. Of het is allesinds niet handig doordat je met de verdikking zit.

Prijs. Ook zeker niet onbelangrijk. De blitse versie is een tikkel duurder dan het gewone exemplaar. Voor dat kleurke en het ergonomische gevoel ga je toch iets extra moeten betalen.
Gemiddelde prijs van de 'gewone' haaknaald: 1,50euro.
Gemiddelde prijs van de Clover haaknaald: 7,5euro.

Is het dat waard? Werkt dat ergonomische op langere termijn echt handiger?
Voor mij wel ! Ik ben fan !

Je kan de haaknaalden in geweldige setjes kopen, in een etui met alle diktes en kleuren bij elkaar. In verschillende versies ondertussen ook al.
Maar ik hou het lekker op deze... en ga stilaan alle gepikkediefde haaknaalden van mijn mama die in de loop de jaren meer bij mij logeren dan in hun originele woonplaats, vervangen door deze flashy exemplaartjes.

Cadeau-idee? Nee?  

Prinses-taartje

Schattig, roze, prinsessig (is dat een woord?), meisjesachtig, en lief. Dat was de opdracht. En dat het lekker moest zijn...was vanzelfsprekend ;-)

Dus gingen we voor een fantacake, met als vulling kriekjes, banketbakkerspudding en verse slagroom.

Verslaving der bakplaten

Hallo, ik ben Bumblebee en ik ben verslaafd aan bakplaten.

Beetje maar zo. Beetje beetje.

Onlangs kwam ik in de action, zo eens om het half jaar waai ik daar eens binnen, en stap ik steeds buiten met allerlei spul dat ik eigelijk niet nodig had, maar ineens toch heel erg nodig heb. Zoals deze bakplaten voor whoopie's. Of die grote hartenvorm. Alleh, komaan, voor enkele euro's kan je dat moeilijk laten liggen, toch?

Sinds ik mijn 'eigen' keuken heb, en deze tot nu toe nog steeds niet moet delen met anderen, jaja, je hoort me al afkomen... is deze voor heel wat vierkante cm's ingepikt voor mijn bakspulletjes. Netjes, op orde, nooit eerder zo ordelijk feitelijk, nu ik er over nadenk. Maar nog steeds een heerlijke warboel. Want dat krijg je, met bakvormen die niet helemaal akkederen*



O jee. Mijn verzameling groeit. Weet je nog? Zo twee jaar geleden liet ik jullie meegluren in mijn bakkast. Woeps, wat een verschil !!

*akkederen: overeen komen, matchen, zoietske.