Kennen jullie dat gevoel?
Je ziet iets, je wil het ook en steeds weer zorgt iéts ervoor dat het uit je gedachten gaat of het niet probeert.
Tot je het weer ziet, en je het weer voelt kriebelen...
Maar dan is er weer een reden dat het uit je geheugen slipt...
Tot je het niet veel later terug spot...
Klinkt dat bekend?
Ik heb dat met aquarel-schilderen.
Ik ben zo compleet wég van alles wat met schilderen te maken heeft,
maar gut da's ook weer zo'n dure hobby !
Enkele jaren geleden -jaartje of 6/7- kwam ik dit boek tegen op de boekenbeurs.
(wil je geloven dat ik 3 keer dat aantal jaren heb aangepast?! Ik ben ZO oud aan het worden !!)
Geweldig wat die man kan met een stel penselen.
Maar aquarel is niet iets dat je 'zomaar ineens' kan leren.
Je hebt er goed materiaal voor nodig, goede verf, veel tijd, en véél talent.
Ik ben goede verf gaan kopen,
een beetje.
De penselen uit zijn boek komen op zo'n 30-35euro per penseel, dat was voor een dametje van 16 toch net iets teveel van het goede.
Dus na wat geknoei, gaf ik het maar op en vergat ik de hobby.
Natuurlijk zag ik een tijdje geleden dat geweldig boek weer staan in mijn kast,
en hupla, ik was weer vertrokken.
en als ik iets in mijn hoofd heb, heb ik het ook niet in mijn... ;-)
Bij een vluchtig bezoek lang AVA papierwaren stond ik te taffelen bij een ander hobbymateriaal (oja... ik heb het weer druk de laatste tijd) en toen viel mijn oog op penselen.
Best 'oke' penselen.
voor een 'oke' prijs.
Ik ben naar huis gereden, heb mezelf twee uur kunnen inhouden, en ben terug gereden ;-)
En nu zijn deze lieverds in mijn bezit.
En is mijn portefeuille weer boos op me *lol*
Ik zal dan nooit zo'n kunstenaar worden zoals Mr Terry,
maar plezier ga ik er hopelijk wel aan beleven !
Euh...
De andere aankoop van die dag zal hier ook nog wel eens passeren...
Zoals ik al zei: ik heb het weer druk tegenwoordig ;-)