Les 14 was die van de ben hurs,
van de dresse noisettes en van de boterblokjes.
Het was die les dat we stilletjes aan leerden hoe we beste die verdomde kleverige troep netjes van ons vorkje moesten krijgen.
Zonder voetje te maken.
Het was ook die les waarop we dat geknoei na 285 keren moe waren en het gewoon richting papier kegelden, met een schaapachtige blik.
Les 14 was de les waarop we niet meer moesten nadenken over de temperatuur van chocolade,
waarop we herhaaldelijk en in koor konden opdreunen wat de punten waren waarop gelet moest worden.
Het was die les waar we zelf ervan verschoten hoe snel een mens eigelijk een degout kan krijgen van iets dat men altijd als lekker heeft ondervonden.
Buiten zo hier en daar een koppige uitzondering dan.
Het was de les van nootjes knabbelen,
van elkaar met witte chocolade inpappen,
en van heel erg lachen als je praline ineens verdwijnt in de Grote Gevaarlijke Pot Chocolade.
Les 14 was er eentje om in te kaderen.
Mmmmmmm, ziet er heerlijk uit!!!!!
BeantwoordenVerwijderen