Wat blik ik soms nostalgisch terug op mijn bee-zzy blogtijd. Dagelijks een postje, constant de creatieve kriebel in mijn handen en mijn buik. Leven van die vibes en al de rest maar stevig en snel afronden om toch maar verder te kunnen freubelen.
In één jaar tijd veranderde er veel in mijn leven, ik maakte een ommekeer en tuimelde tussendoor nog ettelijke malen over mijn voeten en aanverwanten door achteruit te kijken of net te snel te willen rushen naar het volgende avontuur.
Van het jonge koppel dat trots met een handkrabbel een blok bakstenen het hunne maakte, naar halsoverkop single met een rugzak vol vele gedachten en herinneringen mee zeulend.
En nu een jaar later, kan ik terug mijn neus in de lucht foempen en zeggen dat het me sterker heeft gemaakt als persoon, als vrouw en als partner. Dus we zeggen het voort: op naar die creatieve kriebels, want wat mis ik ze toch.
Wat een wending in je leven, maar je kan er maar sterker uitkomen, hé! Veel plezier met het freubelen, ik kijk ernaar uit!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Sofie
Wat goed van je dat je er zo positief tegenover staat, had je al gemist !
BeantwoordenVerwijderenlieve groetjes, Loes
Wat een verhaal. En ja, ik heb het ook meegemaakt. Maar ik heb het ook overleefd. Het is een enorme levensles en intussen ben ik opnieuw gehuwd, is alles op zijn pootjes terechtgekomen. En er is altijd licht aan de tunnel! Dat gaat jou ook heel goed lukken. Veel knutsel en creaplezier!
BeantwoordenVerwijderen