Oud naar nieuw

 Ik mag mezelf al enige tijd plusmama noemen, hoe fijn dit ook is, het schudde mijn dagdagelijkse leven serieus heen en weer. (o we zwijgen rustig over de nachten...)

Aanpassing van beide zijden was nodig om die nieuwe gezinscombinatie te doen werken. Je wil jezelf in al je facetten *ploep* inpassen in dat nieuwe leven, liefst met wat wroeten en duwen met je scherpe kanten om wat extra ruimte voor jezelf te hebben. Hier en daar onbewust wat kwetsuren achterlatend in aanverwante relaties.

Wanneer je pas echt zeker weet dat je 'dit wel kan', laat ik in het midden, vast staat het feit allesinds dat het niet zonder slag of stoot zal zijn, al die aanpassingen.

Voor mezelf was het duidelijk dat ik ook gewoon mezelf kon zijn, maar dan op een iets andere manier als ik gewend was, toen ik terug de creatieve kriebels begon te voelen.
En letterlijk van iets ouds (niet zo oud...feitelijk zelfs nog niet eens afgewerkt en wel) iets nieuws begon te maken, bestemd voor de Kleinste Man.

Ik gok dat de eerste echte zonnestralen er ook een rol in speelden. Maar hoi ! We're back on track !